RECENTE BERICHTEN

HELENA in POMPEÏ / johan teirlinck

Fragment 2:

Zeg het haar niet

zeg haar
niet
dat ik van haar hou

en in haar bed
wanneer ze weg is
de vormen van haar lichaam
met één vinger
teken

zeg het haar
niet

dat ik in beken
soms en onverwacht
als in een spiegel
haar beeld zie stromen
tussen kiezelstenen
naar een of andere oceaan
het einde van onze baan

zeg haar niet
dat ik in wind
die in de bomen klimt
haar stem plots hoor
die mij vertelt
dat alles goed is
samen

zeg het haar
niet

dat als de nacht gevallen is
en de muren van ons huis
spreken gaan
haar geur in elke lade
haar schaduw in elke kast
haar naam op alle muren
staat gekrast

zeg haar niet
dat ik van haar hou

en zeg van stilte
niets
die heerst in harten
als op zondagavond
in de zomer
alles is verdwenen
van heel de wereld
en alleen haar glimlach
en haar mooie benen
mijn wereld vullen
wanneer ik vanop een afstand
stiekem naar haar kijk
zeg het haar niet
zij zou het niet geloven


zeg van de afgrond
niets
aan niemand
de afgrond
tussen haar en mij
de angst
dat ik erin verdwijn
en niets mag houden
van ons
alleen verder moet
ooit

zeg het haar niet

als je haar ziet
beperk je tot een lied
als je haar ziet
bespreek de wereld niet
als je haar ziet
maak bochten rond verdriet
als je haar ziet
laat beek en wind en huis
vertellen
dat ik van haar hou
maar zeg het niet
als je haar ziet